ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας του μαθήματος σύνθεση και κατασκευή κτηρίων οικοδομική 2 του τέταρτου εξαμήνου του τμήματος πολιτικών μηχανικών του εκπονήθηκε κατά τη διάρκεια του ορεινού εξαμήνου 2022 θέμα το οποίο περιλαμβάνει την εκπόνηση μιας πλήρους αρχιτεκτονικής, κτίριο δομική και οικοδομικής μελέτης μονάδας κατοικίας σε οργανωμένη δόμηση, με όλα τα απαραίτητα στάδια, διαδικασίες και απαιτούμενες προδιαγραφές και δεσμεύσεις.
Η εκπόνηση του θέματος έγινε κατά ομάδες, οι φοιτητές:
- Ναυροζίδης Βασίλειος
- Εριφιάδης Ιορδάνης
- Καίκας Γεώργιος
- Ερεντζή Ιωάννα Μαρία
- Δεληγεωργόπουλος Χαράλαμπος
Συγκεκριμένα εκπονήθηκε θέμα το οποίο πε περιλάμβανε την οριστική αρχιτεκτονική μελέτη και την οριστική μελέτη φέρουσας κατασκευής με τις οποίες γίνεται πλήρης έκφραση της λειτουργίας, της δομής και της μορφής του έργου, καθώς και τη μελέτη εφαρμογής, με την οποία εξετάζονται, με χαρακτηριστικά σχέδια, τα κυριότερα κατασκευαστικά προβλήματα του έργου και καθορίζουν τις σοβαρές επιλογές συστημάτων και μεθόδων κατασκευής των δομικών στοιχείων.
Καθηγητής στο εαρινό εξάμηνο 2022 ήταν:
Θώμογλου αθανασία Δρ. Πολιτικός μηχανικός
Συγκεκριμένα το θέμα αυτό είχε αναλυτικώς ως ακολούθως:
Αρχιτεκτονική μελέτη:
- κάτοψη υπογείου, υπό κλίμακα 1:50
- κάτοψη ισογείου υπό κλίμακα
- κάτοψη ορόφου, όταν απαιτείται
- κάτοψη δώματος, με διαμόρφωση ρύσεων,
- τομή κατά μήκος,
Στατική μελέτη:
- ξυλότυπος θεμελίων και γενικές εκσκαφές,
- ξυλοτυπος οροφής ισογείου,
- ξυλότυπος οροφής ορόφου, όταν απαιτείται,
Σχέδια λεπτομερειών:
- χαρακτηριστική τομή καθ ύψος, σε θέση που να φαίνονται λεπτομέρειες κατασκευής των διαφόρων δομικών στοιχείων υπό κλίμακα 1:10
- κάτοψη και τομή σκάλας με καθορισμό του τρόπου χάραξης και κατασκευής της, υπό κλίμακα 1:20
Φερων οργανισμος
Είναι το σύνολο των κατακόρυφων και οριζόντιων δομικών στοιχείων ενός κτίσματος που φέρουν τα νεκρά (μόνιμα) και τα ωφέλιμα φορτία (κινητά) του και τα μεταβιβάζουν στην γη.
Ο φερών οργανισμός:
- καθορίζει τη δομική μορφή του κτίσματος
- ελαφραίνει και διασπάται το συμπαγές της μάζας
- λειτουργικό και ενεργητικό στοιχείο ενός οικοδομήματος
- κοινά δομικά στοιχεία με το ίδιο σύστημα δομής, δίνουν διαφορετικές δυνατότητες σε δομικές μορφές
Περιεχόμενα:
- Υποστύλωμα
- Δοκός – δοκάρι
- Πρόβολος
- Πλαίσιο
- Τόξο
- Αμφιέρειστη
- Τοιχώματα
- Τετραέριστες πλάκες
- Μυκητοειδής πλάκες
- Θόλος και τρούλος
- Κέλυφος
- Χωροδικτύωμα
- Εργασία μαθήματος
Τα δομικά στοιχεία του φέροντος οργανισμού φ.ο:
- είναι ο κατακόρυφος μεμονωμένος φορέας που παραλαμβάνει τα φορτία και τα μεταφέρει στη γη
- έχει μικρή εγκάρσια διατομή σε σχέση με το ύψος του
- επιτρέπει τη μείωση του όγκου και του βάρους των κατακόρυφων στοιχείων του Φ.Ο
- στους ξύλινους ή μεταλλικούς σκελετούς ο στύλος συνδέεται αρθρωτά με τα υπόλοιπα μέλη του Φ.Ο.
- Στο οπλισμένο σκυρόδεμα η σύνδεση γίνεται χωρίς άρθρωση δημιουργώντας ένα κοινό άκαμπτο κόμβο.
- είναι ο γραμμικός ο οριζόντιος φορέας του οποίου τα άκρα εδράζονται είτε στα κατακόρυφα στοιχεία του Φ.Ο. Είτε σε άλλες δοκούς
- γεφύρωση μεγάλων ανοιγμάτων με οικονομικό τρόπο
- το ύψος της εγκάρσιας για το νησί είναι μικρό σε σχέση με το μήκος του ανοίγματος που γεφυρώνει,
- το ατσάλι, ο χάλυβας και το μπετό έδωσαν ορίζοντες στοιχεία ικανά να φέρουν μεγάλα φορτία,
- το beta δεν εδράζεται απλά πάνω στο στύλο, αλλά εισχωρεί σε αυτόν και γίνεται ένα,
- μια συνεχής διασταύρωση δοκών διαμορφώνει τη διαδοκίδωση
- είναι στοιχείο του Φ.Ο. Άλλοτε γραμμικό και άλλοτε επιφανειακό, ανάλογα με τη θέση και τη σύνδεσή του με τα υπόλοιπα μέλη του σκελετού
- συνδέεται και στηρίζεται στο ένα του άκρο, ενώ το υπόλοιπο μέρος του προβάλλει στο χώρο,
- στις λίθινες και ξύλινες κατασκευές λειτουργούσε με αντίβαρο,
- στις κατασκευές από οπλισμένο σκυρόδεμα, το αντίβαρο δεν είναι απαραίτητο, χάρη στη μονολιθικότητα του υλικού,
- το μήκος του προβόλου για μια συστηματική κατασκευή οπλισμένου σκυροδέματος μπορεί να είναι έως 3 m
- δομικό στοιχείο κυρίως για γεφύρωση ανοιγμάτων μεγαλύτερων από 7 έως 8 m. Στύλος και δοκός συνεργάζονται και συγκροτούν μαζί ένα άκαμπτο πλαίσιο. Το αδιαίρετο αυτό σύνολο ονομάζεται πλαίσιο τη κατασκευή χρησιμοποιείται κυρίως σε κατασκευές μεταλλικές ή από μπετό.
- Αξιοποιούνται πληρέστερα οι κατασκευαστικές δυνατότητες του υλικού
- οι διαστάσεις των διατομών μειώνονται,
- η κατασκευή γίνεται πιο οικονομική
- μπορεί να είναι πακτωμένα, διαρθρωτά ή τρίαρθρωτά,
- μπορεί να είναι πολυώροφα
- είναι – ως έννοια φορέα – μία δοκός καμπυλωμένη.
- Στις λίθινες κατασκευές, η φυσικοί ή τεχνητοί λίθοι, αντέχουν βασικά σε θλίψη,
- Οι κατασκευές από σκυρόδεμα αντέχουν σε θλίψη και κάμψη,
- διακρίνεται σε πακτωμένο, διαρθρωτό και τριαρθρωτό
- είναι πλάκα ένα δομικό στοιχείο, που στηρίζεται σε 2 αντικριστές πλευρές.
- Με ενίσχυση οπλισμού σε συγκεκριμένα σημεία, δημιουργείται ένα νέο δομικό στοιχείο σχήματος ταφ (Τ) , η πλακοδοκός,
- για οικονομία αφαιρείται σε ορισμένες περιπτώσεις περιττή μάζα σκυροδέματος και δίνει την πλάκα με νευρώσεις. Ορισμένες φορές το περιττό σκυρόδεμα αφαιρείται τελείως και δίνει τη δοκιδωτή πλάκα.
Τα τοιχώματα είναι επιφανειακά δομικά στοιχεία
- τα τοιχία οπλισμένου σκυροδέματος, μπορούν να θεωρηθούν ως υποστυλώματα των οποίων ο λόγος των πλευρών τους είναι: α/β => 1/5
- ελάχιστο τοιχίο μέχρι 4 ορόφους: 25x150
- ελάχιστο στοιχείο για περισσότερους από 4 ορόφους 25 x 200
- όταν η πλάκα στηρίζεται σε 4 πλευρές
- μπορεί να μοιράζει τα φορτία και στις 4 πλευρές
- μπορεί να εδράζεται απευθείας στους στύλους χωρίς την παρεμβολή δοκών
- το άνοιγμα μιας πλάκας από οπλισμένο σκυρόδεμα σωρό μιας συμβατικής κατασκευής είναι μέχρι 8 έως 10 m
- όταν η πλάκα δεν έχει δοκάρια
- ενισχύεται τοπικά στη σύνδεση με τον Φ.Ο.. Η ενίσχυση γίνεται συνήθως με έδραση περιορισμένης επιφάνειας,
- έδωσε καινούργιες δυνατότητες αισθητικής διαμόρφωσης των χώρων.
- είναι η ομαλή πτύχωση της πλάκας,
- είναι φέροντα στοιχεία ικανά να στεγάσουν μεγάλα ανοίγματα,
- η θολωτή κατασκευή από οπλισμένο σκυρόδεμα, μπορεί να είναι ολόσωμη, ή να σχηματίζεται από τοξότες νευρώσεις,
- οι κατασκευές με νευρώσεις μπορούν να σκεπάσουν χώρους με πολύ μεγάλα ανοίγματα (μεγαλύτερα από 70 m)
- είναι άπειρη καμπύλη γραμμικοί φορείς που σταυρώνονται στο χώρο, σχηματίζοντας μια μεμβράνη,
- δίνει το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα με τη μικρότερη ανάλωση της ύλης,
- μπορεί να στεγάσει χώρους έχοντας πάχος ελάχιστο σε σχέση με το άνοιγμα των χώρων αυτών,
- τα κελύφη ως μορφές, γέννησαν την αισθητική του κυματισμού. Με απλή ή διπλή καμπυλότητα δίνουν διάφορες μορφές.
- μεταφέρει τα φορτία προς όλες τις κατευθύνσεις μέσα στο χώρο
- αποτελούνται από πολυάριθμες θλιβομένους και εφελκυόμενες ράβδους που συνδέονται με κόμβους
- γεφυρώνει πολύ μεγάλες επιφάνειες με τη χρησιμοποίηση της ελάχιστης δυνατής ύλης
- έχει σημασία η ακρίβεια στη συναρμολόγηση των ράβδων
Εργασια μαθηματος
Παρακάτω παρουσιάζεται ο φέρων οργανισμός του κτίσματος της εργασίας:
- με πράσινο παριστάνονται τα δοκάρια
- με άσπρο τα υποστυλώματα και τα πέδιλα
- με γκρι πλάκες
- με σκούρο γκρι οι συνδετήριες δοκοί
ΞυλΟτυποι - σχΕδια λεπτομερειΩν
Τι είναι ο ξυλότυπος;
Ο ξυλότυπος είναι ένα σχέδιο το οποίο δίνει όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται οι μάστορες, προκειμένου να κατασκευάσουν τα καλούπια για όλα τα στοιχεία οπλισμένου σκυροδέματος ενός κτιρίου. Τα σχέδια ξυλοτύπων είναι ουσιαστικά σχέδια καλουπιών (ξυλότυπος = ξύλινο καλούπι).
Για το λόγο αυτό στα σχέδια ξυλοτύπων παρουσιάζονται ΜΟΝΟ τα τμήματα εκείνα της κατασκευής τα οποία αποτελούνται από οπλισμένο σκυρόδεμα (στοιχεία Φ.Ο. και τμήματα από ελαφρά οπλισμένο σκυρόδεμα) και κατασκευάζονται με καλούπια (άρα ΔΕΝ σχεδιάζονται πλάκες, σκάλες κ.λπ. που είναι κατασκευασμένες επί εδάφους).
- Επιπλέον σχεδιάζεται και η θερμομόνωση των παρουσιαζόμενων στοιχείων, καθώς τις περισσότερες φορές αυτή πρέπει να τοποθετηθεί, πριν τη σκυροδέτηση, μέσα στο καλούπι. • Τα καλούπια κατασκευάζονται στις κάτω επιφάνειες πλακών και δοκών, λειτουργώντας υποστηρικτικά, μέχρι να σκληρυνθεί το σκυρόδεμα και να γίνει το ξεκαλούπωμα.
- Για το λόγο αυτό στα σχέδια ξυλοτύπων θεωρούμε πως κάνουμε μία οριζόντια τομή σε κάθε στάθμη του κτηρίου και στη συνέχεια μεταφέρουμε στο σχέδιο, εκτός από τα σημεία τομής (δηλαδή τα κατακόρυφα στοιχεία του Φ.Ο. και τα επίσης κατακόρυφα στοιχεία από ελαφρά οπλισμένο σκυρόδεμα π.χ. τοιχώματα υπογείου) και την προβολή όλων όσων βλέπουμε κοιτώντας προς τα πάνω (κάτω μέρος πλάκας οροφής και κάτω μέρος των δοκών της). Δηλαδή ουσιαστικά παρουσιάζουμε το ‘αποτύπωμα’ του καλουπιού.
- Λόγω της παραπάνω διαδικασίας τα σχέδια ξυλοτύπων παίρνουν κάθε φορά το όνομα της οροφής του χώρου στον οποίο γίνεται η οριζόντια τομή (ξυλότυπος οροφής υπογείου, ξυλότυπος οροφής ισογείου κ.λπ.).
Περιεχόμενα:
- Τι είναι ο ξυλότυπος
- Σχεδίαση Ξυλοτύπου
- Περιεχόμενα σχεδίου ξυλοτύπου
- Γενικές παρατηρήσεις
- Εργασία μαθήματος
ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ Ι
Σκoπός τoυ μαθήματος είναι vα γίvει μία πρώτη γνωριμία με τηv αρχιτεκτovική σύνθεση και με τα κυριότερα κτιριoλoγικά και κατασκευαστικά πρoβλήματα πoυ εμφαvίζovται κατά τηv εκπόvηση της μελέτης μίας κατοικίας.
όταν σχεδιάζουμε τον ξυλότυπο προτείνεται η χάραξη αξόνων κατασκευαστικού καννάβου και η εφαρμογή ενός συστήματος χριστιανών συντεταγμένων που αποτελεί και το σταθερό σύστημα αναφοράς όλων των δομικών στοιχείων.
Ως σύμβαση θεωρούμε το συμβολισμό της μορφής (Χ,Υ) όπου η τιμή του οριζόντιου άξονα Χ γράφεται πρώτη και τιμή του κατακόρυφου Υ γράφεται δεύτερη.
Παράδειγμα:
Για την σχεδίαση ενός ξυλοτύπου ακολουθούνται τα εξής στάδια:
- σχεδιάζονται πρώτα τα δομικά στοιχεία (δοκοί, υποστυλώματα, θεμέλια και σκάλες) που κατασκευάζονται από οπλισμένο σκυρόδεμα,
- γράφονται οι βασικές διαστάσεις του σχεδίου, συμβολίζονται οι πλάκες, οι δοκοί, τα υποστυλώματα και τα θεμέλια, γράφονται οι διατομές των στοιχείων από οπλισμένο σκυρόδεμα
- σχεδιάζεται ο οπλισμός
- γράφονται οι διατομές και οι αποστάσεις των σιδηρών οπλισμών,
- σχεδιάζονται οι τομές πάνω στην κάτοψη (βοηθητικά στοιχεία) , όταν πρόκειται να αλλάξει τοπικά η στάθμη του ξυλοτύπου,
- γράφονται τα ποιοτικά στοιχεία του οπλισμένου σκυροδέματος και του οπλισμού.
Τοποθέτηση υποστυλωμάτων σε κατασκευές οπλισμένου σκυροδέματος.
Η απόσταση στην οποία τοποθετούμε τα υποστυλώματα προσδιορίζεται από την αρχιτεκτονική μελέτη και εξαρτάται από την ποιότητα του σκυροδέματος και του χάλυβα που χρησιμοποιήσουμε, καθώς και από τα φορτία τα οποία θα εφαρμοστούν. Για τη σχεδίαση των υποστυλωμάτων και τα μεγέθη των πλακών σημειώνεται πως μια οικονομική επιλογή συμβατικής κατασκευής είναι μέχρι 8 έως 10 m.
Υποστυλώματα / Τοιχεία.
- Σχεδιάζονται σε οριζόντια τομή τα υποστυλώματα / τοιχεία της στάθμης στην οποία βρισκόμαστε, μαζί με τη θερμομόνωσή τους. – Κάθε υποστύλωμα ή τοιχείο ονομάζεται με ένα γράμμα (συνήθως Κ για όλα ή Κ για τα υποστυλώματα και Τ για τα τοιχεία) και έναν αύξοντα αριθμό. Κάθε ένα από τα κατακόρυφα στοιχεία του φέροντα οργανισμού ενός κτηρίου ξεκινά από τη θεμελίωση και παραμένει το ίδιο μέχρι το τέλος του. Για το λόγο αυτό, ΜΟΝΟ τα υποστυλώματα / τοιχεία, διατηρούν το όνομά τους ίδιο σε κάθε στάθμη του κτηρίου από την οποία διέρχονται.
- Σε κάθε υποστύλωμα / τοιχείο σημειώνουμε επίσης τις διαστάσεις της διατομής του.
- Στις προβολές των δοκαριών, με συνεχόμενες γραμμές σχεδιάζονται το εσωτερικό όριο της δοκού και το εξωτερικό της θερμομόνωσής της. Με διακεκομμένη (καθώς δεν φαίνεται από το κάτω μέρος της δοκού, επειδή υπάρχει η προεξοχή – ‘αυτάκι’ σκυροδέματος για την προστασία της θερμομόνωσης), το όριο μεταξύ της δοκού και της θερμομόνωσής της.
Τα ανεστραμμένα δοκάρια διαφοροποιούνται στο ότι σχεδιάζεται με διακεκομμένη γραμμή και το εσωτερικό όριο της δοκού, καθώς αυτό δεν είναι ορατό από το κάτω μέρος της.
Η προβολή των ημιανεστραμμένων δοκών σχεδιάζεται όπως και των δοκών που έχουν την κρέμασή τους προς τα κάτω.
Κάθε δοκάρι του κτηρίου είναι μοναδικό και έχει τη δική του ονομασία. Αυτή αποτελείται από το γράμμα Δ και έναν αριθμό. Η αρίθμηση μπορεί να είναι συνεχόμενη (δηλαδή σε κάθε στάθμη να συνεχίζουμε την αρίθμηση δοκών της προηγούμενης π.χ. Δ1, Δ2,…Δ19 κ.λπ., μέχρι να φτάσουμε στον τελευταίο όροφο του κτηρίου), ή να αποτελείται από δύο αριθμούς, τον πρώτο που θα δηλώνει τη στάθμη στην οποία βρισκόμαστε και έναν αύξοντα [π.χ. Δ1.1., Δ1.2. κ.ό.κ. (πρώτη στάθμη), Δ2.1., Δ2.2. κ.ό.κ. (δεύτερη) κ.λπ.].
Σε κάθε δοκάρι σημειώνονται και οι διαστάσεις της καθαρής διατομής του (χωρίς τη θερμομόνωσή του). Ο πρώτος αριθμός δηλώνει το πλάτος της δοκού και ο δεύτερος την κρέμασή της (π.χ. 30/45). – Επιπλέον, όταν πρόκειται για ανεστραμμένη δοκό, στην ονομασία της προστίθενται τα γράμματα αν., ενώ στην ημιανεστραμμένη ημ.αν.
β. Προβολές Ενισχυμένων Ζωνών.
- Οι ενισχυμένες ζώνες περιλαμβάνονται στο πάχος των πλακών. Για το λόγο αυτό στην προβολή τους σχεδιάζονται με διακεκομμένες γραμμές τα όριά τους (εκτός εάν βρίσκονται στην άκρη της κατασκευής, οπότε το όριό τους το οποίο ταυτίζεται με το όριο του κτηρίου σχεδιάζεται με συνεχόμενη γραμμή).
- Οι ενισχυμένες ζώνες ονομάζονται με τα γράμματα Ε.Ζ.
- Δίπλα από την ονομασία τους σημειώνεται το πλάτος τους (π.χ. Ε.Ζ. 1.00μ.)
γ. Τομή και Κατάκλιση Δοκών και Ενισχυμένων Ζωνών.
Στα σχέδια των ξυλοτύπων σχεδιάζουμε, εκτός από την προβολή του κάτω μέρους των δοκών και των ενισχυμένων ζωνών (που βρίσκονται στην οροφή της στάθμης στην οποία αναφερόμαστε) και την τομή τους (που μεταφέρεται με κατάκλιση πάνω στις θέσεις των προβολών).
Οι τομές πραγματοποιούνται σε άξονες και κατά τις δύο διευθύνσεις του κτηρίου (από άκρη σε άκρη του), οι οποίοι διέρχονται από όλες τις θέσεις όπου υπάρχουν δοκάρια ή ενισχυμένες ζώνες.
Πάνω στις οριζόντιες προβολές μεταφέρονται (κατάκλιση) μόνο τα τμήματα κείνα κάθε τομής στα οποία υπάρχουν δοκάρια ή ενισχυμένες ζώνες.
Τα τμήματα κάθε τομής μεταφέρονται ευθυγραμμισμένα (όπως ακριβώς είναι διατεταγμένα και στη συνολική τομή).
Σε κάθε τμήμα τομής σημειώνεται η στάθμη στην οποία βρίσκεται (π.χ. +3.20)
Πλάκες
Στους ξυλοτύπους οι προβολές των πλακών σχεδιάζονται με μία διαγώνιο (από άκρη σε άκρη τους), στο μέσο της οποίας τοποθετείται ένας κύκλος όπου αναγράφεται το όνομα της πλάκας και το πάχος της. Επίσης, με γραμμές περιμετρικά του κύκλου, δηλώνονται οι πλευρές στις οποίες στηρίζεται η πλάκα (σε δοκάρι ή ενισχυμένη ζώνη).
Κάθε πλάκα έχει τη δική της ονομασία, που αποτελείται από το γράμμα Π και έναν αριθμό. Η αρίθμηση μπορεί να είναι συνεχόμενη (δηλαδή σε κάθε στάθμη να συνεχίζουμε την αρίθμηση πλακών της προηγούμενης π.χ. Π1, Π2,…Π10 κ.λπ., μέχρι να φτάσουμε στο τελευταίο επίπεδο του κτηρίου), ή να αποτελείται από δύο αριθμούς, τον πρώτο που θα δηλώνει τη στάθμη στην οποία βρισκόμαστε και έναν αύξοντα [π.χ. Π1.1., Π1.2. κ.ό.κ. (πρώτη στάθμη), Π2.1., Π2.2. κ.ό.κ. (δεύτερη) κ.λπ.]
- Στους ξυλοτύπους πρέπει επιπλέον να σημειώνουμε τα κενά και τις τρύπες που υπάρχουν στις πλάκες (π.χ. οπές για τη διέλευση εγκαταστάσεων), στα τοιχώματα ελαφρά οπλισμένου σκυροδέματος (π.χ. κουφώματα υπογείου) κ.λπ. Αυτά πρέπει να είναι διαστασιολογημένα και πλήρως ορισμένα (στις περιπτώσεις ανοιγμάτων στα τοιχώματα του υπογείου απαιτείται ο σχεδιασμός και της εσωτερικής όψης τους, ώστε να μπορεί με ακρίβεια να οριστεί η ποδιά, το πρέκι τους κ.λπ.).
- Σε όλα τα σχέδια ξυλοτύπων πρέπει να αναγράφονται γενικές διαστάσεις, καθώς και οι αποστάσεις μεταξύ των κατακόρυφων φερόντων στοιχείων.
- Τέλος, πρέπει να βάζουμε και προσανατολισμό
ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Ξυλότυπος οροφής υπογείου 1:50
Ξυλότυπος οροφής ορόφου 1:50
Τομή δομικού στοιχείου 1:20
Ξυλότυπος οροφής ισογείου 1:50
Φέρων οργανισμός 3D
Τομή δώματος 1:20
Θεμελιωσεις
ΚΑΤΟΨΗ ΘΕΜΕΛΙΩΝ
Η κάτοψη θεμελίων είναι το σχέδιο που παράγεται όταν κόβουμε οριζόντια το κτήριό μας σε στάθμη λίγο ψηλότερη από τα θεμέλιά του και σχεδιάζουμε, εκτός από τα σημεία τομής και ότι άλλο προβάλλεται από τη στάθμη αυτή και κάτω (δηλαδή τη θεμελίωση). Το σχέδιο αυτό συμπληρώνεται από τομές και κατακλίσεις του εδάφους (εκσκαφή).
Περιεχόμενα Θεμελιώσεων:
- Κάτοψη θεμελίων
- Τι περιλαμβάνει η κάτοψη θεμελίων
- Σχέδιο εργασίας
- Σε οριζόντια τομή όλα τα κατακόρυφα στοιχεία του κτηρίου τα οποία θεμελιώνονται (υποστυλώματα, τοιχεία, τοιχώματα ελαφρά οπλισμένου σκυροδέματος).
- Την προβολή των θεμελίων (μεμονωμένων πεδίλων, πεδιλοδοκών, συνδετήριων δοκαριών κ.λπ.). Εάν η θεμελίωση έχει γίνει σε περισσότερες από μία στάθμες, τότε το τμήμα της που βρίσκεται πάνω από το επίπεδο τομής σχεδιάζεται με διακεκομμένες.
- Τομές και κατακλίσεις του εδάφους (εκσκαφή), καθώς και ένδειξη της φυσικής στάθμης εδάφους (με διακεκομμένη γραμμή). Οι τομές γίνονται σε όσα σημεία της εκσκαφής παρουσιάζεται διαφοροποίηση και μεταφέρονται σε κατάκλισή πάνω στα αντίστοιχα σημεία της κάτοψης θεμελίων. Επίσης μπορεί να μεταφέρεται μόνο η αρχή και το τέλος της τομής και να παραλείπεται το ενδιάμεσο τμήμα της (αν αυτό δεν παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον). Τις ονομασίες όλων των υποστυλωμάτων και των τοιχείων (είναι ίδιες με αυτές των ξυλοτύπων).
- Τις ονομασίες των συνδετήριων δοκών. Κάθε συνδετήρια δοκός ονομάζεται με τα γράμματα ΣΔ και έναν αύξοντα αριθμό (ΣΔ1, ΣΔ2 κ.ό.κ.).
- Τις ονομασίες των πεδιλοδοκών. Κάθε πεδιλοδοκός ονομάζεται με τα γράμματα ΠΔ και έναν αύξοντα αριθμό (ΠΔ1, ΠΔ2 κ.ό.κ.).
- Τις διαστάσεις της διατομής κάθε υποστυλώματος / τοιχείου (όπως και στα σχέδια ξυλοτύπων).
- Τις διαστάσεις της διατομής κάθε συνδετήριας δοκού. Ο πρώτος αριθμός δηλώνει το πλάτος της και ο δεύτερος το ύψος της (π.χ. 30/60).
- Τις διαστάσεις της διατομής κάθε πεδιλοδοκού. Ο πρώτος αριθμός δηλώνει το πλάτος του κορμού της, ο δεύτερος το πλάτος της βάσης της και ο τρίτος το ύψος της (π.χ. 30/90 Η=60). Αναγράφονται αναλυτικά οι διαστάσεις κάθε μεμονωμένου πεδίλου.
- Αναγράφονται γενικές διαστάσεις.
- Σημειώνονται στάθμες στις τομές / κατακλίσεις του εδάφους.
- Μπαίνει προσανατολισμός.
- Τέλος, στην κάτοψη θεμελίων τοποθετούνται τα σταθερά σημεία των κατακόρυφων στοιχείων του Φ.Ο.. Κάθε υποστύλωμα / τοιχείο έχει τουλάχιστον ένα σταθερό σημείο, το οποίο συνήθως αποτελεί σημαντικό σημείο για ολόκληρο το κτήριο (π.χ. ταυτίζεται με κάποια από τις γωνίες του).
- Τα σταθερά σημεία είναι εκείνα τα οποία σημειώνονται πρώτα πάνω στο μπετόν καθαριότητας, για να αρχίσει ο σχεδιασμός της κάτοψης θεμελίων και στη συνέχεια το στήσιμο των καλουπιών. Για το λόγο αυτό επιλέγονται ώστε να είναι μεταξύ τους ευθυγραμμισμένα (κάναβος).
- Τα σταθερά σημεία προσδιορίζονται με βάση σύστημα συντεταγμένων (άξονες ΧΥ), του οποίου η αρχή θα πρέπει να βρίσκεται σε τέτοια θέση του οικοπέδου μας ώστε οι συντεταγμένες όλων των σταθερών σημείων να έχουν θετικές τιμές (για αποφυγή λαθών). Οι άξονες Χ,Υ και τα σταθερά σημεία (με τις συντεταγμένες τους σε παρένθεση) θα πρέπει να οριστούν στην κάτοψη θεμελίων. Τα σταθερά σημεία σημειώνονται στα υποστυλώματα / τοιχία με ένα μαύρο τριγωνάκι
εργασια μαθηματοσ
Κάτοψη θεμελίωσης
Κατακορυφα στοιχεια πληρωσης
Οι τοιχοποιίες ανάλογα με το υλικό κατασκευής διακρίνονται σε:
Είδη τοιχοποιιών:
- λιθοδομές (τοίχο σώμα + κονίαμα)
- Ωμόπλινθοδομή
- λιθοδομή πλήρων οπτόπλινθων
- πλινθοδομή διάτρητων οπτόπλινθων
- ξύλο πηκτή τοιχοποιία (τσατμας)
- ξύλο πλεκτή τοιχοποιία (Μπαγδάτι)
- τσιμέντο πλινθοδομή
Επίσης τα είδη των τοιχοποιιών ανάλογα με τη λειτουργία τους διακρίνονται σε:
- άοπλη
- διαζωματική
- οπλισμένη
Η οπλισμένη διακρίνεται σε:
- περισφιγμένη οπλισμένη τοιχοποιία
- τοιχοποιία με οπλισμό στον πυρήνα
- τοιχοποιία με διάσπαρτο οπλισμό στα λιθοσώματα
- προεντεταμένη τοιχοποιία
Το κονίαμα δόμησης συνήθως είναι των ακόλουθων τύπων:
- άσβεστο τσιμεντοκονίαμα
- ασβεστοκονίαμα
- πηλό κονίαμα
Περιεχόμενα:
- Είδη τοιχοποιών
- Λιθοδομές
- Πλινθοδομές
- Οπλισμένη τοιχοποιία
Οι οι λιθοδομές ανάλογα με το φυσικό δομικό υλικό που θα χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή τους διακρίνονται σε:
- λιθοδομές (τείχοσώμα + κονίαμα)
- ξηρόλιθοδομές (ξερολιθιές)
- τοιχοποιίες
Ακόμα οι λιθοδομές διακρίνονται σε:
- αργολιθοδομές
- κροκαλολιθοδομές
- πλακολιθοδομές
- ημιλαξευτές
- λαξευτές
Ξηρολιθοδομές
Ξηρολιθοδομές ή ξερολιθιές ή ξερολίθια, είναι οι λιθοδομές που κτίζονται χωρίς κονίαμα (λάσπη) και η ακαμψία τους οφείλεται στη σωστή εφαρμογή των λίθων. Η παλαιότερη μέθοδος λιθοδομής.
Αργολιθοδομές
Αργολιθοδομές λέγονται οι τοιχοποιίες που γίνονται με αργούς λίθους (έχουν υποστεί πολύ μικρή ή και καθόλου επεξεργασία) και κονίαμα. Χτίζονται με αρμούς 2-3 εκ και το ελάχιστο πάχος τους είναι 45 έως 50 εκατ. Κάθε 70-100 εκ μπατικοί λίθοι. Ντουζένια: απόλυτα οριζόντιοι αρμοί ως νέες επιφάνεις εδρασης. -Τοίχοι υπογείων, αντιστήριξης, αλλά και σε ανωδομές κτιρίων.
Ημιλαξευτές Λιθοδομές
Ημιλαξευτές είναι οι λιθοδομές οι οποίες κατασκευάζονται με μισολαξευμένες πέτρες (έχουν υποστεί μεγαλύτερη επεξεργασία από αυτή των αργολιθοδομών) και κονίαμα. Χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις που μας ενδιαφέρει η εμφάνιση της τοιχοποιίας όπως κατοικίες μνημειακά κτίρια και γενικά για τοίχους υπογείων και ισογείων.
Λαξευτές Λιθοδομές
Η λαξευτή τοιχοποιία είναι ο αρχαιότερος τρόπος κατασκευής λιθοδομών, με τον οποίο έχουν κτισθεί πολύ σημαντικά μνημεία. Χτίζονται με πέτρες κατεργασμένες σε γεωμετρικά σχήματα. Απαιτούν μικρούς αρμούς 1-1.5 εκ
Οπτοπλινθοδομές
Είναι η εξέλιξη της αρχέγονης ωμοπλινθοδομής, την εποχή που οι πλίνθοι δεν ψήνονταν σε φούρνους αλλά ξεραίνονταν στον αέρα Σήμερα το τούβλο, φτιαγμένο από πηλό, ψήνεται σε μια θερμοκρασία 1000°C
- Δρομική: Πάχος 1/2 πλίνθου (9 εκ.)
- Μπατική: Πάχος 1 πλίνθου (19 εκ.)
- Υπερμπατική: Πάχος 1 1/2 πλίνθου (29 εκ.) , Πάχος 2 πλίνθων (39 εκ.)
- Ψαθωτές: Πάχος 6+Κ+6=19 εκ., 6+Κ+9=29 εκ., 9+Κ+19=35 εκ
Περισφιγμένη οπλισμένη τοιχοποιία
Ένας συνδυασμός που αποτελείται από κατακόρυφες ζώνες οπλισμένου σκυροδέματος με προσθήκη οριζόντιου οπλισμού στους αρμούς, ο οποίος αγκυρώνεται περιβάλλοντας τον κατακόρυφο και στα δύο άκρα του τοίχου. Ο οριζόντιος οπλισμός μπορεί να είναι ευθείες ράβδοι, ορθογωνικοί συνδετήρες ή και πλέγματα αποτελούμενα από δύο παράλληλες ράβδους συγκολλημένες με άλλες λοξές
Τοιχοποιία με διάσπαρτο οπλισμό στα λιθοσώματα
Δημιουργούνται ‘’φωλιές’’ στις οποίες τοποθετείται ο κατακόρυφος οπλισμός και στη συνέχεια γεμίζουν με κονίαμα. Χρήση λιθοσωμάτων με αυλακώσεις ή μεγάλες οπές για την τοποθέτηση του οριζόντιου και κατακόρυφου οπλισμού.
Τοιχοποιία με οπλισμό στον πυρήνα
- Κάθε κατακόρυφη στρώση έχει το πάχος του λιθοσώματος και ο πυρήνας έχει πάχος 60-100mm.
- Οι δύο στρώσεις πρέπει να συνδέονται με φουρκέτες ή μεταλλικούς συνδέσμους, σε ποσοστό τουλάχιστον 1Φ6/0.25 m.
- Oι δύο στρώσεις πρέπει να συνδέονται με συνδετήρες με μέγιστες αποστάσεις 0.60 m οριζοντίως και 0.40 m καθέτως, γι’ αυτό και οι δύο στρώσεις πρέπει να κτίζονται συγχρόνως.
Προεντεταμένη τοιχοποιία
Τοιχοποιία στην οποία εισέρχονται θλιπτικές τάσεις μέσω εφελκυόμενου οπλισμού.
Μονωσεις
Κάθε κτίριο πρέπει να προστατεύεται από τις συνθήκες του περιβάλλοντος (καιρικά φαινόμενα, υγρασία, υγρασία εδάφους, ηχητική μόλυνση, θερμότητα, ακτινοβολία, πυρκαγιά). Για αυτό υπάρχουν αρκετοί τρόποι ώστε να προστατευθεί ένα κτίριο όπως:
- η υγρομόνωση
- θερμομόνωση
- ηλιοπροστασία
- ηχομόνωση
- προστασία από τη φωτιά
- προστασία από κεραυνούς
Περιεχόμενα:
- Προστασία από την υγρασία
- Προστασία από την υγρασία εδάφους
- Προστασία της στέγης
- Θερμομόνωση
- Βασικές αρχές θερμομόνωσης
- Θερμομονωτικά υλικά
- Ηλιοπροστασία
Τα αίτια που προκαλούν την εμφάνιση της υγρασίας στην κατασκευή είναι:
- η υγρασία του εδάφους
- τα υπόγεια νερά
- η υγρασία των εσωτερικών χώρων ή η υγρασία επιφανειακής συμπύκνωσης
- υγρασία λόγω διάχυσης των υδρατμών
- υγρασία λόγω βροχής η υγρασία από πτώσεις
- υγρασία λόγω σφαλμάτων στην κατασκευή ή λόγω πλημμελούς συντήρησης
- η υγρασία των νέων κατασκευών
- υπέργεια νερά
Η υγρασία μπορεί να προκαλέσει μορφές βλαβών ελαφράς μορφής όπου είναι εύκολη η αποκατάσταση με μικρή δαπάνη όπως είναι οι κηλίδες στην εσωτερική επιφάνεια. Αλλά επίσης μπορεί να προκαλέσει μορφές βλαβών βαριάς μορφής με δύσκολη επιδιόρθωση και μεγάλη δαπάνη όπως είναι οι ρωγμές οξείδωση οπλισμού και υποχωρήσεις.
Γι αυτό υπάρχουν στην αγορά αρκετά υλικά στεγανοποίησης τα οποία πρέπει να επιλέγονται με κριτήρια επιλογής:
- το κόστος
- την ταχύτητα εφαρμογής
- το βαθμό υγρασίας εδάφους
- τη χρήση χώρων (π χ υπόγειο, υπνοδωμάτιο)
- τη στάθμη του υπόγειου ορίζοντα
- το υλικό στο οποίο θα χρησιμοποιηθεί (συναρμογή, βαθμός απορροφητικότητας)
Τα υλικά στεγανοποίησης που χρησιμοποιούνται είναι:
- οι ασφαλτικές ενώσεις:
- τα άμορφα ασφαλτικά υλικά
- τα σχηματοποιημένα ασφαλτικά προϊόντα
- τα ρευστά ασφαλτικά υλικά
- οι πλαστικές και ελαστομερείς ένωσεις :
- τα άμορφα πλαστικά υλικά
- τα σχηματοποιημένα πλαστικά υλικά
- τα ρευστά πλαστικά υλικά
- τα υλικά 2 συστατικών
- οι σιλικόνες
- τα υλικά ανόργανων συστατικών:
- κονίες διείσδυσης
- κονίες επιφάνειας
- διογκούμενες κονίες
- τα στεγανοποιητικά μάζας
- τα στερεά υλικά
σε κάθε περίπτωση πρέπει να προβλέπεται προστασία των ασφαλτικών στεγανοποιήσεων για να μην φθείρονται γρήγορα.
γεωμετρικά σχήματα. Απαιτούν μικρούς αρμούς 1-1.5 εκ
Οπτοπλινθοδομές
Είναι η εξέλιξη της αρχέγονης ωμοπλινθοδομής, την εποχή που οι πλίνθοι δεν ψήνονταν σε φούρνους αλλά ξεραίνονταν στον αέρα Σήμερα το τούβλο, φτιαγμένο από πηλό, ψήνεται σε μια θερμοκρασία 1000°C
- Δρομική: Πάχος 1/2 πλίνθου (9 εκ.)
- Μπατική: Πάχος 1 πλίνθου (19 εκ.)
- Υπερμπατική: Πάχος 1 1/2 πλίνθου (29 εκ.) , Πάχος 2 πλίνθων (39 εκ.)
- Ψαθωτές: Πάχος 6+Κ+6=19 εκ., 6+Κ+9=29 εκ., 9+Κ+19=35 εκ
Για να εξασφαλίζεται η επαρκής προστασία ενός κτιρίου από τις καιρικές μεταβολές και την κακοκαιρία, συνήθως κατασκευάζεται η στέγασή του έτσι ώστε κεκλιμένες στέγες και τα οριζόντια δωμάτια:
- να μην είναι διαπερατά από τα νερά των πτώσεων και την υγρασία, αυτό είναι απαραίτητο για να προστατεύονται απόλυτα τόσο οι χώροι που στεγάζουν, ποσό και οι κατασκευές που τα συγκροτούν
- να διευκολύνεται η απομάκρυνση αποχέτευσης των νερών της βροχής, ώστε να μην παραμένουν πάνω του στάσιμα νερά τα οποία, όταν αργότερα εξατμιστούν, θα αφήσουν κρύσταλλο ποιημένα άλατα μέσα στους πόρους των υλικών που συγκροτούν τη στέγαση
- να μπορούν εύκολα να καθαρίζονται από τα κατάλοιπα ή τις φερτές ύλες που συγκεντρώνονται μετά από κάθε κακοκαιρία (φύλλα, χώματα, κ.α), τα οποία συχνά φράζουν τα μέσα αποχέτευσης
Φυτεμένο δώμα
- χώμα φύτευσης
- διαχωριστικό φίλτρο συγκράτησης χώματος
- αποστραγγιστική στρώση
- ειδική συνθετική κυψελωτή μεμβράνη
- ελαφριά αδρανή
- γεωύφασμα
- στεγανοποιητική στρώση με επιπρόσθετη μεμβράνη προστασίας από τη διείσδυση ριζών
- στρώση κλίσεων (όταν απαιτείται)
- θερμομονωτική στρώση
- φράγμα υδρατμών
- πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος
Mε την πρόβλεψη θερμομόνωσης στις κτιριακές κατασκευές παίρνονται τα κατάλληλα μέτρα, που εμποδίζουν τη διαφυγή της θερμικής ενέργειας από ένα χώρο προς την ατμόσφαιρα, ή ένα άλλο γειτονικό χώρο ψυχρότερο.
Η θερμοδιαφυγή αποφεύγεται με τη σωστή θερμική μόνωση, περιορίζονται δηλαδή οι θερμικές απώλειες λόγω των εσωτερικών χώρων ενός κτιρίου, με συνέπεια τη μείωση της κατανάλωσης των καυσίμων που τροφοδοτούν τα διάφορα τεχνητά συστήματα θέρμανσης ψύξης
Μια καλή θερμική μόνωση πρέπει να εξασφαλίζει:
- υγιεινή, άνετη και ευχάριστη διαβίωση
- οικονομία στην κατανάλωση ενέργειας με τον περιορισμό των θερμικών απωλειών των εσωτερικών χώρων
- περιορισμό του αρχικού κόστους κατασκευής της εγκατάστασης του συστήματος κεντρικής θέρμανσης και κλιματισμού
- αποφυγή ζημιών που μπορεί να προκαλέσουν οι αυξομειώσεις της θερμοκρασίας
- ταυτόχρονη προστασία από τους θορύβους
- βελτίωση της προστασίας του περιβάλλοντος
Σημείωση
Θερμικές απώλειες προκαλούν τις εναρκτήρια από τη διάδοση της θερμότητας του αέρα ενός εσωτερικού χώρου προς την ατμόσφαιρα, ή προς άλλους γειτονικούς χώρους του ψυχρότερους ή και αντίστροφα.
Η μετάδοση της θερμότητας (το φαινόμενο προκαλεί τις θερμικές απώλειες) μπορεί να γίνει:
- με θερμική αγωγή
- με θερμική μεταφορά
- με θερμική ακτινοβολία
Τι πρέπει να προσέχετε κατά τη φάση του σχεδιασμού:
- προσανατολισμός και θέση του κτιρίου
- μέγεθος επιφανειών
- διάταξη των χώρων στην κάτοψη
- εξωτερικά κουφώματα
Από τι εξαρτάται η σωστή μελέτη και εφαρμογή της θερμομόνωσης σ’ ένα κτιριακό έργο;
- Θερμομονωτική ικανότητα των στοιχείων της κατασκευής. Αυτή εξαρτάται από:
- τη θερμική αγωγιμότητα (συντελεστής λ),
- την περιεκτικότητα τους σε υγρασία και
- το πάχος τους
- Βαθμό διαπερατότητας σε αέρα των στοιχείων της κατασκευής, περίβλημα, κουφώματα
- Θερμοχωρητικότητα (Q) των στοιχείων της κατασκευής περιορισμό ταχύτητας μεταβολής αρχικής κατάστασης
- Οι τιμές των συντελεστών θερμικής αγωγιμότητας και αντίστασης θερμοδιαφυγής:
- στη θερμική αγωγιμότητα λ *Ο συντελεστής λ προσδιορίζει την ευκολία θερμικής ροής διαμέσου ενός υλικού (δηλαδή είναι αντίστροφο μέγεθος της θερμομονωτικής ικανότητάς του υλικού)
- στην αντισταση θερμοδιαφυγής 1/Λ
- Απαιτήσεις θερμομόνωσης που επιβάλει ο κανονισμός, ελάχιστες θερμοκρασίες χώρων, όρια θερμικών απωλειών, οικονομικά βέλτιστη θερμομόνωση
- Κίσσηρη (ή ελαφρόπετρα ή θηραϊκή γη) σε δάπεδα – ρύσεις συγκρατεί μόνιμα την υγρασία
- Περλίτης
- Κυψελωτό κονιόδεμα ή ελαφρομπετόν
- Υαλοβάμβακας (ή υαλόμαλλο) θερμική και ηχομονωτική μόνωση, άκαυστο, απρόσβλητο στην υγρασία
- Διογκωμένη πολυστερίνη
- Αφρώδης εξηλασμένη πολυστερίνη
- Πολυουρεθάνη
- Θερμομονωτικά τούβλα
Κριτήρια επιλογής
- Προϋποθέσεις κατασκευής της θερμομόνωσης ενός κτιριακού έργου, που τις καθορίζουν η μελέτη ενεργειακής απόδοσης, η θέση της επιφάνειας που πρόκειται να προστατευτεί, η θέση της μονωτικής στρώσης μέσα στην κατασκευή (εσωτερικά ή εξωτερικά). Τα πιο ευπαθή σημεία ενός κτιριακού έργου, που έχουν ανάγκη θερμικής προστασίας είναι:
- Το δώμα και η στέγη έντονη επίδραση καιρικών συνθηκών, τοποθέτηση στην ψυχρή πλευρά
- Τα πλευρικά τοιχώματα εσωτερικά ή εξωτερικά ή και ανάμεσα
- Τα κουφώματα Οι γνωστές θερμογέφυρες
- Το κατώτερο δάπεδο, προσοχή σε pilotis
- Τα στηθαία των παραθύρων
- Τα μπαλκόνια και οι μαρκίζες
Η ηλιακή ακτινοβολία προκαλεί την υπερθέρμανση των εσωτερικών χώρων το καλοκαίρι, τον υπερβολικό φωτισμό (από την αντανάκλαση). Στις αδιαφανείς επιφάνειες αντιμετωπίζεται εύκολα:
- Στο δώμα επαλείψεις για την αντανάκλαση
- Στα εξωτερικά κουφώματα επαλείψεις ή επενδύσεις
ΕΝΤΟΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ
Συσσωρευτές αφόρητης ζέστης το καλοκαίρι και ανεπιθύμητοι ψύκτες το καλοκαίρι.
Κριτήρια που καθορίζουν το μέγεθος της επίδρασης της ηλιακής ακτινοβολίας
- Ανθρώπινη συμπεριφορά διαφορετική αντοχή στον ήλιο, στην ύπαιθρο, και πίσω από ένα παράθυρο
- Αστρονομικά δεδομένα η ηλιακή ακτινοβολία πλήττει τα 2 γήινα ημισφαίρια σε διαφορετικές περιόδους με εναλλασσόμενη ένταση
- Ένταση ηλιακής ακτινοβολίας η γωνία κλίσης των ακτινών διαφοροποιούν την ένταση
- Γεωγραφικές συνθήκες διαφορετικός βαθμός απορρόφησης της ηλιακής ακτινοβολίας
- Θέση του ήλιου διαφορετική χρονική διάρκεια ακτινοβολίας
- Προσανατολισμός κτίσματος
- Παράθυρα εξασφάλιση ηλιασμού-φωτισμού αλλά και προστασία από την ακτινοβολία
Παραδοχές ηλιοπροστασίας και αξιοποίησης της ηλιακής ενέργειας
- Νότιες όψεις κατάλληλες για το σχεδιασμό ανοιγμάτων – μικρή ανάγκη τοποθέτησης σκιάστρων
- Ανατολικές και δυτικές όψεις ο μεγαλύτερος ηλιασμός από Μάιο μέχρι Ιούνιο
- Βορεινές όψεις σχεδόν καθόλου ηλιασμός
Κυριότερα μέτρα ηλιοπροστασίας
- Κατάλληλη τοποθέτηση κτιριακών συγκροτημάτων
- Σωστή (λειτουργικά) διάταξη των χώρων στην κάτοψη
- Πρόβλεψη σκιασμού των παραθύρων με κατασκευές έξω από το κτίριο
- Κατάλληλη χρήση των υλικών
- Θερμομόνωση μπαλκονιών
